SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU!

Wszystkiego, co najlepsze w każdym dniu Nowego 2012 Roku.

Małe co nieco na cały rok.

Bierzemy 12 miesięcy,

oczyszczamy je dokładnie

z goryczy, chciwości, małostkowości i lęku,

po czym rozkrajamy każdy miesiąc

na 30 lub 31 części tak, aby zapasu

wystarczyło dokładnie na cały rok.

Każdy dzień przyrządzamy osobno

z jednego kawałka pracy

i dwóch kawałków pogody i humoru.

Do tego dodajemy trzy duże łyżki

nagromadzonego optymizmu,

łyżeczkę tolerancji,

ziarenko ironii i odrobinę taktu.

Następnie całą masę polewamy dokładnie

dużą ilością miłości. Gotową potrawę

przyozdabiamy bukietem uprzejmości

i podajemy codziennie z radością

i filiżanką dobrej, orzeźwiającej herbatki.

Katharine Elizabeth Goethe

Czytelnictwo w grudniu

Czytelnik grudnia

Klasy I-III: Aleksandra Marcinów – klasa 2b - 35 książek
Klasy IV-VI: K. Hajdamowicz, A. Mariowska – klasa 4c – 4 książki

WESOŁYCH ŚWIĄT!

Serdeczne życzenia wielu radosnych chwil z okazji świąt Bożego Narodzenia, fantastycznych prezentów pod choinką oraz wszystkiego, co najlepsze w każdym dniu nadchodzącego Nowego Roku 2012.

Animowana kartka świąteczna - konkurs!

Podczas zajęć w ramach projektu "Podróże kształcą" powstały piękne kartki świąteczne. Zapraszamy do obejrzenia prac i głosowania na najciekawszą pracę. Autor kartki, która uzyska najwięcej głosów internautów, otrzyma nagrodę.
Zapraszam do zabawy!

Dzień jeden w roku

W wierzeniach ludowych noc wigilijna
to noc, w czasie której błąkają się
duchy, jest to czas dziwów

i nadprzyrodzonych mocy.

Tej nocy nie ma rzeczy niemożliwych.

Zwierzęta mówią ludzkim głosem.

Wigilii przypisywano znaczenie symboliczne, wręcz magiczne. Za symboliczny uznawano sposób zachowania się przy stole, do wielu drobnych zdarzeń całego dnia przywiązywano wielką wagę – mogły bowiem zadecydować o pomyślności i zdrowiu w przyszłym roku. Wierzono, że nieposzanowanie świętego wieczoru może spowodować wszelkie nieszczęścia, co ilustruje przysłowie: „Jaka Wigilia – taki cały następny rok”.

Niektóre zwyczaje zachowały się w Polsce do dzisiaj, choć nie zawsze w pierwotnej formie.

• Gospodarz rozpoczynał dzień wigilijny wyprawą do lasu po zielone gałęzie lub po drzewko.
• Do tradycji wigilijnych należało dopilnowanie, aby do wieczerzy wigilijnej zasiadała parzysta liczba osób; nieparzysta wróżyć miała rychłą śmierć jednego z biesiadników.

• Wieczerza rozpoczynała się wspólną modlitwą i do końca miała charakter uroczysty i poważny. Nikomu – oprócz gospodyni – nie wolno było wstawać od stołu ani rozmawiać (aby w ciągu roku nie było kłótni).
• Liczba postnych potraw wigilijnych powinna być nieparzysta: dawniej u chłopów było 5 do 7 potraw, 9 u szlachty, 11 lub 13 u arystokracji.
• Uważano, że należy skosztować wszystkich potraw wigilijnych, wówczas w ciągu roku nie zazna się głodu.

• Stół był nakryty śnieżnobiałym obrusem, ponieważ biel w symbolice chrześcijańskiej wyraża radość i symbolizuje prawdę, czystość i doskonałość. Pod obrusem układano siano lub słomę – jako symbol narodzin Pana Jezusa w stajence.
• Wiele obrzędów i wierzeń wigilijnych związanych jest ze zdrowiem. Wierzono, że kto w Wigilię kichnie, ten będzie zdrowy przez cały rok. Wiele potraw gotowano z rzepy, z nadzieją, że uchroni to przed bólem zębów. Jabłka jedzone podczas wieczerzy miały zapobiegać bólowi gardła, a orzechy bólowi zębów.

• W Wigilię starano się nic nie pożyczać, uważano bowiem, że kto tego dnia coś z domu swojego wydaje, ten niczego się nie dorobi.
• Pamiętano, aby przy wieczerzy mieć przy sobie pieniądze – wtedy będą przez cały rok.
• Cały dzień spędzano w spokoju i wesoło, gdyż zapewniało to szczęście i pomyślność w przyszłym roku.

• Należało uważać, aby w poranek wigilijny pierwszy do domu wszedł mężczyzna, a nie kobieta. Przyjście mężczyzny wróżyło na cały rok zdrowie, natomiast kobieta przynosiła choroby.
• Do wieczerzy wigilijnej zasiadano, gdy na niebie ukazywała się pierwsza gwiazda – na pamiątkę Gwiazdy betlejemskiej prowadzącej pasterzy do Betlejem. 

• Najpopularniejsze potrawy wigilijne w dawnych czasach to: zupa migdałowa, karp na szaro, szczupak z szafranem, groch z kapustą, kluski z makiem i miodem, tradycyjna kutia, przyrządzana z kaszy pszennej, miodu i maku oraz kompot z suszonych owoców.

• Po wieczerzy panny i kawalerowie ciągnęli źdźbła słomy spod obrusa. Zielone oznaczało ślub, zwiędłe – oczekiwanie, żółte – staropanieństwo lub pozostanie w stanie kawalerskim.
• Dziewczęta wychodziły przed dom i wołały głośno; z której strony echo odpowiedziało, z tej mąż przyjdzie.

Zebrał, wykorzystując następujące źródła:
1. Hryń-Kuśmierek Renata: Polskie tradycje doroczne. Poznań, 2005.
2. Internet.

IDĄ ŚWIĘTA

Już za kilka dni nadejdą najpiękniejsze święta w roku. Czas świąt Bożego Narodzenia to czas magiczny.

Przygotowania do świąt, oczekiwanie na prezenty są chyba nawet ciekawsze od samych świąt. Ta nutka niepewności, ciekawości, napięcia, która towarzyszy nam w tych dniach jest wyjątkowa. Z niecierpliwością oczekujemy Mikołaja, choć zarzekamy się, że w niego nie wierzymy, po cichu marzymy o jego odwiedzinach.

Cała nasza szkoła pięknieje z dnia na dzień. W klasach pojawiły się choinki i dekoracje świąteczne. Na korytarzach również widać nadchodzące święta. W radosnym nastroju świąt Bożego Narodzenia zapraszam do biblioteki szkolnej.

Znajdziecie tam wystawkę świątecznych książek: opisujących obyczaje i tradycje bożonarodzeniowe, pokazujących, jak przygotować ozdoby i dekoracje świąteczne oraz prezentujących wiersze i opowiadania inspirowane magią Bożego Narodzenia.

 

Na wystawie znajdziecie wybrane książki i opowiadania tematycznie związane z okresem Świąt Bożego Narodzenia. Wszystkie utwory znajdują się w zbiorach naszej biblioteki. Oto niektóre tytuły:

1. Andersen Ch. H.: Dziewczynka z zapałkami.
2. Bond M.: Paddington i świąteczna niespodzianka.
3. Bourgeois: Franklin i prezent świąteczny.
4. Dickens Ch.: Opowieść wigilijna.
5. Disney W.: Opowieść wigilijna Sknerusa.
6. Disney W.: Wigilia Mickey Mouse.
7. Moore C. C.: W noc wigilijną.
8. Musierowicz M.: Noelka
9. Opowiadania wigilijne. Pod choinkę od polskich pisarzy.
10. Zimowe opowieści Świętego Mikołaja.

Świąteczny wystrój szkoły.

SZKOŁA Z KLASĄ 2.0

Bierzemy udział w ogólnopolskim programie Szkoła z Klasą 2.0 organizowanym przez Centrum Edukacji Obywatelskiej. Będziemy pracować metodą projektów z wykorzystaniem TIK, opracujemy szkolny Kodeks 2.0 oraz zastanowimy się, jak w uczeniu się i w nauczaniu efektywniej wykorzystywać technologie informacyjno-komunikacyjne (TIK).

Program Szkoła z Klasą 2.0 pomaga rozwijać umiejętności samodzielnego myślenia, odpowiedzialnego korzystania ze źródeł i wykorzystywania wiedzy w praktyce. 16 grudnia odbyła się debata szkolna dotycząca korzystania z nowych mediów w nauczaniu, uczeniu się i życiu szkoły. Wzięli w niej udział przedstawiciele klas V i VI oraz nauczyciele pracujący w projekcie.



Wszyscy uczestnicy byli podzieleni na grupy robocze, opracowujące poszczególne kwestie podlegające dyskusji. Każda z grup przedstawiła na forum swoje zdanie. Po prezentacji stanowisk, wspólnie redagowaliśmy propozycje zapisów kodeksowych.

1. Internet jest bardzo dobrym źródłem informacji, ale trzeba z niego korzystać mądrze: sprawdzać różne źródła, segregować i selekcjonować różne wiadomości.

2. Należy korzystać także z innych źródeł informacji, np. książek.

3. Nie wolno wchodzić na strony dla dorosłych.

4. Nie należy podawać swoich danych nieznajomym, o propozycjach spotkań, współpracy trzeba poinformować dorosłych.

5. Posługujemy się telefonami komórkowych tylko w razie potrzeby kontaktu np. z rodzicami. Podczas lekcji jest wyłączony, schowany w plecaku

6. Komputer wykorzystujemy nie tylko do gier, ale przede wszystkim do nauki.

7. W sieci nie podszywamy się pod inne osoby, nie umieszczamy zdjęć innych bez ich zgody.

80. rocznica urodzin Krystyny Boglar

Krystyna Boglar urodziła się 17 grudnia 1931 w Krakowie, jest popularną autorką książek dla dzieci. Wiele lat była redaktorem w wydawnictwie "Nasza Księgarnia" oraz sekretarzem polskiej sekcji IBBY.

Jej powieści Nie głaskać kota pod włos i Każdy pies ma dwa końce stanowiły kanwę serialu i filmu Rodzina Leśniewskich.

W naszej bibliotece znajdziecie najpopularniejsze książki Krystyny Boglar.
Zapraszam.

Źródło: Lubimy Czytać

KSIĄŻKA ROKU

5 grudnia 2011 r. wręczono nagrody w dziedzinie literatury i grafiki książkowej dla dzieci i młodzieży.
"Książka Roku" jest doroczną nagrodą Polskiej Sekcji IBBY, ustanowioną w 1988 roku, a finansowaną przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego ze środków Instytutu Książki.

Nagrodę literacką Książka Roku 2011 otrzymały:

Joanna Klara Teske za książkę dla dzieci Pies w Krainie Wędrującej Nocy

Jest to opowieść o wędrówce dwojga przyjaciół, którym przewodnikiem jest pies. Wędrują za radą czarownicy w poszukiwaniu zapachu fiołków, który jakoby ma moc, by ukoić smutek królewny. Męczy ich jednak niepewność, czy aby wyprawy nie podjęli na darmo, skoro nie wzięli ze sobą jabłka – podarunku od czarownicy. Nie mogli go wszakże zabrać ze sobą, bo czarownica poczęstowała królewicza jabłkiem, którego nie miała. (Źródło: Wydawnictwo "Mimochodem")

oraz Zofia Beszczyńska za książkę dla młodzieży Jajko księżyca.
 

- Mam na imię Anabella i chcę opowiedzieć co mi się niedawno zdarzyło. A były to absolutnie dziwne i niezwykłe rzeczy. Dziwne i Niezwykłe: tak właśnie. A wszystko zaczęło się od Domu Naprzeciwko.

To bardzo piękna i poruszająca opowieść o dwunastoletniej dziewczynce, wyruszającej w niepokojącą wędrówkę przez świat z pogranicza łagodnej, czarodziejskiej baśni i mrożącego krew w żyłach horroru. (Fragment recenzji dr. Grzegorza Leszczyńskiego. Źródło: Wydawnictwo Akapit Press)

DZIEŃ KSIĘGARZA

Dzisiaj swoje święto obchodzą księgarze, czyli osoby, które zajmują się sprzedażą książek. Takich prawdziwych księgarzy jest coraz mniej, podobnie jak coraz mniej jest księgarń. Coraz częściej kupujemy książki w supermarketach lub za pośrednictwem Internetu.

Wielka szkoda, że omijamy księgarnie. Pracują tam bowiem ludzie, którzy kochają książki, potrafią doradzić i wskazać coś naprawdę ciekawego.

Wszystkim księgarzom życzymy rzeszy czytelników i wszelkiej pomyślności.

Nowe książki w bibliotece

W bibliotece szkolnej pojawiły się nowe książki. Możecie o nich poczytać na naszej stronie NOWOŚCI i, oczywiście wypożyczyć.

Zapraszam do biblioteki.

Pokazali swoje pasje

Przez cały tydzień w naszej szkole odbyło się wiele imprez w ramach tygodnia nauk humanistycznych pod hasłem "Pokaż swoją pasję".

Uczniowie wzięli udział w zajęciach i konkursach utrwalających poprawne zwroty języka polskiego. Plakaty na korytarzach dodatkowo zachęcały do posługiwania się piękną polszczyzną na co dzień.

W bibliotece szkolnej wszyscy uczniowie klas II i III rywalizowali w konkursie znajomości książek.

W piątek odbyło się podsumowanie tygodniowych działań. W auli szkolnej uczniowie pokazali swoje pasje: czytelnicze, językowe, wokalne, taneczne, aktorskie, muzyczne i filatelistyczne. Zgromadzeni widzowie byli pod wielkim wrażeniem niesamowitych pokazów wiedzy i umiejętności swoich kolegów.

Podsumowane zostały także konkursy Międzynarodowego Miesiąca Bibliotek Szkolnych oraz Tygodnia Nauk Humanistycznych.

CZYTANIE JEST FAJNE

Przez trzy dni w bibliotece szkolnej odbywały się eliminacje klasowe konkursu znajomości książek pod hasłem „Czytanie jest fajne”.

Zawody wyłoniły dwuosobowe reprezentacje klas, które rywalizowały w czwartek w konkursie szkolnym.

Oto wyniki konkursu:

Klasy II

I miejsce - Wiktor Dekarz i Michał Maczyński - kl. 2 c
II miejsce - Julita Sondaj i Maria Remiszewska - kl. 2 a
III miejsce - Mateusz Konat i Sebastian Mielecki - kl. 2 b

 Klasy III

I miejsce - Kacper Buczkowski i Adrian Mrozik - kl. 3 b
II miejsce – Amelia Kowalska i Julia Komarek - kl. 3 a
III miejsce – Sebastian Lewicki i Dominik Żytniak - kl. 2 c

PRZYŁAPANI NA CZYTANIU

Nagrodę główną w konkursie fotograficznym „Przyłapani na czytaniu” zdobyła Daria Szuk za zdjęcia „Bajka na dobranoc”. Daria otrzymała także wyróżnienie za komiksową zakładkę do książki. Gratulujemy!

WYNIKI KONKURSU NA PLAKAT PROMUJĄCY CZYTANIE

Zakończyły się konkursy ogłoszone podczas Międzynarodowego Miesiąca Bibliotek Szkolnych. Jury zakończyło obrady i ogłosiło zwycięzców. Laureatami konkursu na plakat promujący czytanie zostali:

Klasy I-III
I miejsce – Dominik Chlastawa - kl. III a
II miejsce – Klara Wojnowska - kl. III c
III miejsce – Ala Sawicka - kl. III c

Klasy IV-VI
I miejsce – Ala Basińska - kl. V b
II miejsce – Daria Szuk - kl. V b
III miejsce – Paulina Pawłowicz i Ola Rogala - kl. VI c

Wystawka najciekawszych prac:

MOJA WŁASNA KSIĄŻKA – WYNIKI KONKURSU

Klasy I-III

I miejsce – Amelia Kowalska - kl. III a
- książka „Każda lekcja to przygoda”
II miejsce – Bartek Kunaszko i Staś Wojciechowski - kl. III a
- książka „Dary jesieni”
III miejsce – Olimpia Słota i Carmen Kafel - kl. III a
- książka „Życie z kotem i psem”.

 Klasy IV-VI

I miejsce – Dominika Perdon - kl. IV b za książkę „Alchemiczka”

Mali i duzi – Rzecz o przyjaźni

ZAPROSZENIE DO UDZIAŁU

W OGÓLNOPOLSKIM KONKURSIE

DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PODSTAWOWYCH, GIMNAZJÓW I LICEÓW

To już dziewiąta edycja Konkursu towarzyszącego co roku Poznańskim Spotkaniom Targowym – Książka dla Dzieci i Młodzieży. Tegoroczny Konkurs dedykowany jest pamięci Janusza Korczaka. Tematem jest przyjaźń, stąd tytuł „MALI I DUZI – RZECZ O PRZYJAŹNI”.

Zastanówcie się, czy jest możliwa przyjaźń Dziecka i Dorosłego, na czym polega. Poszukajcie przykładów na taką przyjaźń w znanych Wam książkach.

Najciekawsze, najoryginalniejsze i samodzielne prace nagrodzone zostaną – tak jak w latach ubiegłych – dyplomami i wartościowymi książkami.

•Objętość prac: do 2 stron formatu A-4 (ważna treść, a nie objętość).
•Termin składania prac (z uwagi na wcześniejszy termin targów) – do 15 grudnia 2011 roku.
Jury oceniać będzie prace w poszczególnych grupach wiekowych.
Prace konkursowe wraz z wypełnioną kartą zgłoszeniową, prosimy przesłać na adres:

XI Poznańskie Spotkania Targowe - Książka dla Dzieci i Młodzieży
Międzynarodowe Targi Poznańskie
Centrum Targowe, ul. Głogowska 14, 60-734 Poznań
Z dopiskiem: Konkurs „Mali i duzi – Rzecz o przyjaźni”

Czy Mikołaj istniał naprawdę?

 Gdy jesteśmy małymi dziećmi, nie mamy najmniejszych wątpliwości, że Święty Mikołaj istnieje. Czekamy na niego z bijącym sercem i wypiekami na policzkach. Dopiero podczas szóstej czy siódmej gwiazdki zaczynamy coś podejrzewać... Dlaczego przyszedł wtedy, kiedy mama zawołała nas do kuchni czy kiedy tata kazał nam coś potrzymać? Zaczynają się wątpliwości. Czy on istnieje aby naprawdę?

Święty Mikołaj istniał naprawdę.

Urodził się w III wieku w portowym mieście Patara, położonym nad Morzem Śródziemnym. Od młodości wyróżniał się nie tylko pobożnością, ale także wrażliwością na niedolę bliźnich. Po śmierci rodziców swoim znacznym majątkiem chętnie dzielił się z potrzebującymi. Tak np. ułatwił zamążpójście trzem córkom zubożałego szlachcica, podrzucając im skrycie pieniądze. Wybrany na biskupa miasta Miry podbił sobie serca wiernych nie tylko gorliwością pasterską, ale także troskliwością o ich potrzeby materialne. Cuda, które czynił, przysparzały mu jeszcze chwały. Dożył sędziwego wieku, ponad siedemdziesięciu lat, i po długich latach błogosławionych rządów odszedł 6 grudnia ok. 345 – 352 r.

Zwyczaje związane ze Św. Mikołajem różnią się w poszczególnych krajach:

We Francji – Pere Noel zastępuje Mikołaja. Jest nim dziadek z białą brodą, którego imię przetłumaczyć można jako „bożonarodzeniowy ojciec”.

W Szwecji – skrzat roznosi podarki. Święty Mikołaj zniknął ze Szwecji już w XVI w. Zastąpił go karłowaty skrzat Jultomte, który zjawia się w Wigilię z workiem pełnym prezentów dla grzecznych dzieci..

W Holandii – Mikołaj przypływa statkiem. Uroczyste powitanie gościa z krainy wiecznych śniegów odbywa się 6 grudnia w porcie Schevingen w pobliżu Hagi. Od tego dnia zaczyna się świętowanie i obdarowywanie.

W Hiszpanii – dzieci piszą listy do Mikołaja. Prezenty dostają 6 grudnia. Puste skarpety, które wieszają przy łóżku lub przy kominku, Św. Mikołaj napełnia prezentami. Podobnie jest w Anglii - z tym, że dzieci dostają tam upominki w Wigilię.

W Belgii – Mikołaj zjawia się 5 grudnia i napełnia prezentami wystawione przez dzieci buty i koszyki. Dzieci ustawiają wokół domu siano, marchew i ziemniaki, czyli poczęstunek dla konia, którym przyjeżdża Św. Mikołaj.

Czechy i Słowacja – Mikulas pojawia się 6 grudnia. Spływa po złotej nitce rozciągniętej między niebem i ziemią. Towarzyszą mu anioł i czart – zły duch.

Źródło - tekst i foto: Wikipedia