Wspieranie uzdolnień ~ BIBLIOTEKA

23.11.2010

Wspieranie uzdolnień

UCZEŃ ZDOLNY
BIBLIOTECZNY PRZEGLĄD ZAWARTOŚCI CZASOPISM
I PORTALI INTERNETOWYCH

Proponujemy ciekawe artykuły oraz strony internetowe na temat pracy z uczniem zdolnym

Alicja Rytwińska: UCZEŃ ZDOLNY. Biblioteka Pedagogiczna - Lubsko, dn. 31.03.2008 r. (zestawienie bibliograficzne w wyborze za lata 2000–2008)

Ryszarda Ewa Bernacka: Zdolność a uzdolnienie. Wychowawca. 2006 nr 10.
„Identyfikacja i wspieranie w rozwoju dzieci zdolnych i uzdolnionych powinno mieć miejsce przede wszystkim w szkole. Wielu nauczycieli i wychowawców rozumie potrzeby ta dzieci i robi wszystko, aby im pomóc w rozwoju zdolności i uzdolnień. Zdarzają się jednak sytuacje, w których proces edukacji dziecka zdolnego odbywa się kosztem dziecka uzdolnionego”.

Patrycja Łuczak: Twórcza aktywność dziecka. Wychowawca. 2006 nr 1.
”Twórczość może być rozumiana jako zdolność do swoistego postrzegania świata i dziwienia się, stawiania pytań i akceptowania konfliktów wypływających z dążenia człowieka do rozwoju (E. Fromm). Wyróżniamy dwa rodzaje twórczości: twórczość pierwotną i twórczość wtórną.

M. Urszula Kłusek: Zdolni na wagę... sukcesu szkoły. Wychowawca. 2006 nr 1.
Zapewne nie ma takiej szkoły, w której uczniowie zdolni byliby niezauważeni lub niemile widziani. Ze zdolnymi dzieciakami problemu nauczyciele nie mają. A jednak… Może warto spojrzeć na tę sytuację oczyma zdolnego ucznia? Ostrzegam, to spojrzenie może kryć w sobie wiele zdziwień, tajemnic i... bólu.

Ludmiła Prusko: Uczeń zaciekawiony światem. Wychowawca. 2006 nr 1.
Rozwój zainteresowań ujawnia się w bardzo wczesnym okresie życia dziecka, wpływają na to dwa główne czynniki: biogenetyczny i społeczno-kulturowy. Żywa aktywność poznawcza dziecka wywołuje u rodziców lęk, a z drugiej strony zachęca ich do rozwijania zainteresowań i umiejętnego sterowania procesami poznawczymi dziecka.

Irena Lewicka, ks. Kazimierz Olejniczak: Praca z uczniem zdolnym. Wychowawca. 2006 nr 1.
Najnowsze badania pedagogiczne i psychologiczne dowodzą, że każdy uczeń jest zdolny. Nie należy jednak mylić ucznia zdolnego z uczniem geniuszem. Uczeń zdolny może przez rozwijanie swoich predyspozycji dojść do takiego stanu posiadanych umiejętności i wypracowanej wiedzy, iż stanie się jednostką wybitną.
Punktem wyjścia dla pedagogów jest powierzony naszej opiece uczeń, który przekraczając próg szkoły wyposażony jest w pewien bagaż życiowy mający zasadniczy wpływ na dalszy jego rozwój.

Maria Witkoś: Uczeń wybitnie zdolny. Wychowawca. 2006 nr 1.
Uczeń zdolny różni się od innych dzieci. Już w dzieciństwie wyprzedza rówieśników pod względem rozwoju psychomotorycznego. Występują u niego wzmożone potrzeby poznawcze, interesuje się otoczeniem, poznaje nowe zjawiska i sytuacje, sam wynajduje sobie zadania. Typowa jest dla niego postawa dociekliwości, intelektualnej ciekawości. Zadaje trudne pytania dorosłym. Ma silną wolę, przeciwstawia się poleceniom. Wykazuje bogate zainteresowania. Pragnie zgłębić konkretne zagadnienie, nie poprzestaje na powierzchownym poznaniu.